HERLEEF HET WERELD TWEETAKT KAMPIOENSCHAP VAN HET VORIGE JAAR EN GA DAN NAAR DE RACE VAN DIT JAAR OP ZATERDAG

Dit is de actie in de eerste bocht op de Wdeco World Two-Stroke Chamion 2019. Ricky Dietrich (39), Tyler Bowers (43), Josh Mosiman (71), Mike Brown (3), Carlen Gardner (805) en Robbie Wageman (141) behoorden die dag tot de 43 Open Pro's aan de lijn.  Foto: Dan Alamangos

FOTO'S DOOR DEBBI TAMIETTI, KYOSHI BECKER, MARK CHILSON & DAN ALAMANGOS

Het lijdt geen twijfel dat de jongere set hun meer ervaren landgenoten op het World Two-Stroke Motocross Championship 2019 heeft geschoold. Met een combinatie van pure snelheid, fietsen die niet braken en de gelukkige pauzes van ongelukkige pauzes die werden gedwongen op favorieten van voor de race zoals Tyler Bowers, Mike Alessi en Zach Bell, kwamen de jongeren naar voren. Nu de favorieten verdwenen waren, was het duidelijk dat de kroon van eigenaar zou veranderen in rijders die verre van bekende namen zijn - behalve in hun huishoudens.

Het duel aan de voorkant van de Open Pro-manche was intens voor de eerste helft van de tweede manche toen Josh Mosiman leidde met Carlen Gardner en Robbie Wageman op sleeptouw. Foto: Debbi Tamietti

Het trieste voor Bowers, Alessi en Bell was dat ze eruit zagen als winnaars. Ten eerste klonk de Bowers KX500 tweetakt als geen andere machine op de baan. Het had een bult, bult, bult geluid, waar de 250-competitie de hele tijd luidruchtig was. Na een solide tweede plaats in de eerste manche viel Bowers uit de tweede manche voordat iemand hem daadwerkelijk op de baan zag. Een naar beneden.

Robbie Wageman viert zijn overwinning, terwijl hij wordt doorverwezen naar de omroeper voor een interview na de race. Wageman, zoon van voormalig AMA Pro Russ Wageman, sloeg 1-2 om de 3-1 van Carlen Gardner te verslaan. Foto: Dan Alamangos

Mike Alessi had een goede start, maar niet zijn gebruikelijke flyer. Hij legde zijn hoofd neer en ging aan de slag met de jongens voor hem. En met nog drie ronden te gaan had hij dat teruggebracht tot alleen Robbie Wageman en Tyler Bowers. Zou hij het wel of niet kunnen? We weten het niet, want hij had ook een wielprobleem en moest zich terugtrekken uit de race. Twee naar beneden.

Het Open Pro-pack valt in de eerste beurt in ordelijke groepen van vier, vijf en zes naar Glen Helen's Talladega. Robbie Wageman (141), Tyler Bowers (43), Kai Aiello (110) en Mike Brown (3) waaien uit over de baan. Foto: Jon Ortner

Zach Bell zag er de hele dag uit als een winnaar. Hij werd begraven in het midden van het peloton bij de start van de eerste manche, maar met elke voorbijgaande ronde werd hij steeds sneller - en dan bedoelen we quazar-fast. Het kostte hem 15 minuten om door te dringen tot de top tien en de derde plaats. Het duurde niet lang voordat Bell zich bij Alessi en Bowers aan de zijlijn voegde. Drie naar beneden.

Dennis Stapleton (184) probeert in de eerste beurt een opening te maken onder de Yamaha YZ250 van Justin Hoeft.  Foto: Jon Ortner

MET DE SNELSTE JONGENS AAN DE ZIJLIJN, DE WERELD TWEE-TAKT
RACE HEEFT EEN NIEUWE DIMENSIE GEBRACHT

Met de snelste jongens aan de zijlijn kreeg de World Two-Stroke race een nieuwe dimensie. Iemand zou winnen, maar het was niet wie ze dachten dat het zou zijn. Nee! Het zou geen veteraan worden. Het zou een rijder worden waar niemand buiten hun kring van NMA, AMA, Loretta Lynn of lokale raceclubs ooit van had gehoord. Ze hadden plotseling niet alleen de snelheid om te winnen, maar ook een goede kans dankzij Bowers ', Bell's en Alessi's pech.

Ed Foedish (78) uit Arizona komt de kleinste van de steile afdalingen van Glen Helen af, maar in tegenstelling tot zijn grotere broers bood het geen lijnen die de hobbels omgingen. Foto: Dan Alamangos

De namen die naar voren kwamen waren Robbie Wageman, Carlen Gardner, Coty Schock, Deegan Vonlossberg en Kai Aiello. Van dat stel lag het slimme geld bij Robbie Wageman. Hij had twee opeenvolgende 125 tweetaktkampioenschappen gewonnen in de aanloop naar de open klasse. Hij had een goed hoofd op zijn schouders en wist precies wat er nodig was om bij Glen Helen te winnen. En dat is precies wat hij deed.

Het zou beschamend genoeg moeten zijn om te crashen, maar erger nog als je een gezond stuk vuil in de nek van je trui krijgt als je de grond raakt. Tallon LaFountaine's 22-9 was goed voor de 16e plaats in het algemeen. Foto: Jon Ortner

Wanneer een race meer dan 500 rijders trekt, krijgt de baan een pak slaag naarmate de dag vordert. Dit jaar was er vanwege de regenachtige winter veel zand weggespoeld van de afgebroken granieten heuvels rond de baan. Plots was Glen Helen een zandbaan, des te meer omdat het ontwerp van de baan zo was aangelegd dat hij door de plaatsen liep waar het zand zich het meest had verzameld. Het helpen van de oorzaak was een wedstrijddag die bewolkt begon en zo bleef tot de middag. Wolken zorgen ervoor dat een baan niet te snel uitdroogt. De grond zal steeds langer zijn water vasthouden.

Zoals bij alle grote Glen Helen-races zeiden de rijders dat het de ruigste Glen Helen was die ze ooit hadden gezien, maar rijders die hun zo vaak waren geweest, zeiden dat het niet eens in de buurt van de zwaarste ooit was. Argumenten terzijde. Het was zwaar. Het had diepe sporen. En de remhobbels op sommige afdalingen waren slecht - waardoor de vraag rijzen wie hun remmen gebruikt op de top van een afdaling?

Broc Shoemaker (448) maakte kans op het winnen van de 125cc-titel nadat hij als tweede eindigde in de eerste manche. Helaas maakte Broc, de zoon van wijlen Mike Shoemaker, een hoge vliegende crash vanaf de top van Mt. Saint Helen. Hij liep weg, maar met zijn arm in een draagdoek. Foto: Jon Ortner

Met rondetijden waardoor de Pro's moeite hadden om onder de drie minuten te komen, moest je je afvragen hoe de amateurs omgingen met manches van 5 ronden die dichter bij 20 minuten lang dan 15 minuten waren. Zoals de dag verstreek, werden de manches gesneden in een race tegen de ondergaande zon.

MXA bracht Chris Plouffe met pensioen en gaf hem een ​​Husqvarna TC2019 uit 125 om te racen. Plouffe heeft duidelijk niets van zijn vaardigheden verloren, want hij werd 4-3 voor de tweede plaats in het 125 Wereldkampioenschap. Foto: Kyoshi Becker

Colton Aeck ging met 6-2 naar de derde plaats in de zwaar bevochten 125 titeljacht. Hij eindigde voor de voormalige Team Yamaha-rijder Alex Ray. Foto: Debbi Tamietti

Coty Schock van Delaware was een grote verrassing in de Open Pro-klasse, want hij scoorde een 4-3 dag voor de derde overall achter Robbie Wageman en Carlen Gardner. Foto: Debbi Tamietti

Het was prachtig om te zien hoe Zach Bell (1) zich een weg baant door het peloton in de eerste Open Pro-manche. Hij passeerde 15 renners en tegen de tijd dat hij derde werd had hij de eerste en tweede in zicht. Helaas brak zijn KX250 en was zijn dag voorbij, en zijn World Two-Stroke-titel van 2019 ging ermee gepaard. Foto: Jon Ortner

MXA's Josh Mosiman (71) verliet het AMA Supercross en National series werk bij MXA. Hij was aan het racen voor de lol en mocht een tijdje vooraan stylen. Foto: Debbi Tamietti

Mike Alessi won het wereldkampioenschap tweetakt in 2016 en probeerde het een tweede keer te winnen, maar het gebeurde niet. Hij had wielproblemen aan het einde van de eerste manche terwijl hij in de top drie reed. Foto: Jon Ortner

Je moet Mike Brown bewonderen. De 47-jarige won 125 jaar geleden het Nationaal Kampioenschap 18 en twee jaar geleden het Wereldkampioenschap Dierenarts boven de 40. De evergreen Brown tekende een deal om in 2019 tegen Yamahas te racen. Foto: Jon Ortner

Flyin 'Mike Brown, die 15 jaar beroemd was voordat de huidige Mike Brown op het toneel verscheen, toont een foto van het auto-ongeluk waar hij eerder dit jaar bij betrokken was. Brown, die in een rolstoel zit, werd door een passerende chauffeur uit het brandende busje getrokken. Hij heeft geluk dat hij nog leeft. Foto: Debbi Tamietti

Tyler Bowers had de winnende combinatie - maximale paardenkracht en talent, maar zijn KX500 bleef niet op koers. Foto: Mark Chilson

Mike Brown worstelde tijdens het World Two-Stroke Championship 2019. Hij kreeg zijn normale holeshots niet en moest zich in beide manches naar voren vechten. Hier Mike en Ricky Dietrich voerden een dappere strijd in de tweede Open Pro-manche. Foto: Debbi Tamietti

Hawaiian Brian Medeiros (934) racete met een KTM 125SX in de Open Pro-klasse en de 125 Pro-klasse. Hij werd derde in de eerste 125 Pro-manche, maar haalde nooit de top 25 in de Open Pro-moto. Helaas werd hij tijdens de tweede 125 Pro-race uitgeschakeld en DNF'd. Foto: Dan Alamangos

De start was belangrijk, vooral de eerste 50 voet vanwege de volle poort. Soms kan een man een beetje te angstig worden. Foto: Mark Chilson

De start van Glen Helen neemt alles wat een tweetakt heeft - en het is niet ongebruikelijk dat een versnellingsbak met vijf versnellingen de top bereikt voordat u de eerste bocht bereikt. Josh Fout, op de MXA's TE300i offroadmotor met brandstofinjectie, reed de hele dag weg met enorme holeshots - omdat de TE300 een zesversnellingsbak heeft. Foto: Jon Ortner

Chuck Sun werd tweede in de Over-60 Expert klasse met een 2-2 nadat eerste manche winnaar Randel Fout met 1-3 ging en Mike Harper met 3-1 (voor de overwinning). Nog leuker, Chuck nam de tijd om het Tom White Memorial op Glen Helen's Walk of Fame te bezoeken. Het is onlangs gerenoveerd en ziet er geweldig uit, zowel het monument als Chuck. Foto: Jon Ortner

MXA kreeg AMA Pro Jerry Robin een volledige TM-deal op een TM 2019MX-projectfiets uit 300 voor het World Two-Stroke Championship. Jerry kwam van de achterkant van het peloton naar de 8e plaats in de eerste Open Pro-manche, maar had problemen in de tweede manche. Foto: Jon Ortner

Meervoudig AMA Arenacross-kampioen Tyler Bowers verscheen op een KX Guru-getunede KX500 tweetakt. Tyler eindigde als tweede in de Open Pro-klasse in manche één, maar verdween al vroeg in de tweede manche van de baan. Zijn 2-DNF was pas goed genoeg voor de 19e. Foto: Jon Ortner

Timmy Weigand, de offroadteammanager van Husqvarna, besloot met een Husky SuperMini in de 125 Pro-klasse te rijden. Hij had een 112cc-motor, maar was gebouwd op een TC85-chassis. We weten zeker dat er een weddenschap achter dit idee zat. Weigand duwde deze SuperMini naar de 6e plaats in het algemeen. Foto: Jon Ortner

Ze hadden twee vintage klassen op het WK tweetakt, maar het is geen circuit dat goed geschikt is voor vintage racen met de grote heuvels, grote hobbels en een rondetijd van plusminus 3 minuten. Hier gaan viervoudig 250 nationaal kampioen Gary Jones (88) en de Australiër Dan Alamangos (203) de strijd aan. Foto: Debbi Tamietti

Je ziet niet veel Mugen Honda's rondhangen in de pits bij de typische lokale race. Foto: Dan Alamangos

Je kunt niet racen in Glen Helen zonder Doug Dubach. Foto: Mark Chilson

OPEN PRO-RESULTATEN: 2019 WORLD TWO-STROKE
1. Robbie Wageman ... 1-2
2. Carlen Gardner ... 3-1
3. Coty Schock ... 4-3
4. Mike Brown ... 5-5
5. Deegan Vonlossberg… 7-8
6. Ryan Surratt ... 12-4
7. Josh Mosiman ... 6-12
8. Justin Hoeft ... 9-11
9. Dominic Desimone ... 11-10
10. Blayne Thompson ... 16-6
11. RJ Wageman ... 10-14
12. Ricky Dietrich ... 20-7
13. Dennis Stapleton ... 17-13
14. Kai Aiello… 15-15
15. Carson Carr… 14-16
16. Tallon Lafountaine ... 22-9
17. Willy Simons ... 13-18
18. Keaton Ward… 21-17
19. Tyler Bowers ... 2-DNF
20. Justin Muscutt… .24-20

125 PRO-RESULTATEN: 2019 WORLD TWO-STROKE
1. Justin Hoeft ... 1-1
2. Chis Plouffe ... 4-3
3. Colton Aeck ... 6-2
4. Alex Ray… 7-4
5. Tyler Nicholson ... 8-5
6. Tim Weigand ... 9-6
7. Matt Cerami ... 10-8
8. Brian Begin ... 12-7
9. Ryan Wilson ... 13-10
10. Michael Blose ... 11-12

VERLOREN WERELDKAMPIOENEN MET TWEE SLAGEN (2010-2019)
2010 ... Bobby Garrison (Hus)
2011 ... Austin Howell (Yam)
2012 ... Michael Leib (Hon)
2013 ... Sean Collier (Yam)
2014 ... Sean Collier (Yam)
2015… Mike Sleeter (KTM)
2016… Mike Alessi (Suz)
2017… Ryan Surratt (Hon)
2018… Zach Bell (Hus)
2019 ... Robbie Wageman (KTM)