Klik op afbeeldingen om te vergroten
Foto's door Randel Fout & Dan Alamangos
Nergens ter wereld racen geen motorcrossers zo vaak als de REM-stamgasten van SoCal. Ze beginnen hun jaarlijkse motorcrossseizoen de eerste week van januari en racen door tot aan Kerstmis. Alles bij elkaar zijn er maar liefst 40 REM-races per jaar. Er zijn echter onderbrekingen in het REM-schema voor de AMA National, WORCS-serie, 24 Hours of Glen Helen, Tough Mudder, Day in the Dirt, World Vet Championship, Last Dog Standing, King of the Hammers en Lucas Offroad Truck Championship, maar REM-racers begonnen hun raceseizoen 2017 op 8 januari en eindigen het op 30 december 2017. Dat is veel racen!
Het is zoveel racen dat het moeilijk voor te stellen is dat het voor de meeste REM Motocross-racers niet genoeg is. Dat is het niet! Ze willen opdagen in Glen Helen, rondhangen met hun vrienden, rondjes uithalen, leugens vertellen en alle 50 weekenden van het jaar samen lunchen. Af en toe in het weekend wanneer REM geen race heeft gepland, vooral in tijden waarin REM twee weken op rij duurt, verschijnt er een "Un-Race". Het schema van REM omvatte dit weekend (29 juli) of volgend weekend (5 augustus) niet. Dus terwijl promoters Frank en Myra Thomason weg waren, kwamen de muizen naar buiten om te spelen.
Wat is een "Un-Race?" Het is eigenlijk gewoon een oefendag, maar meer een geheime oefendag. Er is geen race, geen inschrijving, geen organisatie en geen rijm of reden. Zelfs nog vreemder, niemand weet wanneer een "Un-Race" zal plaatsvinden. Denk er eens over na, om een "Un-Race" te laten plaatsvinden, heb je Glen Helen nodig om ermee in te stemmen dat de groep de REM-track krijgt, niet alleen dat, maar om het te scheuren en voor te bereiden. Een 'Un-Race' vertrouwt op MXA's Jody Weisel om het gesloten REM-circuit open en klaar te krijgen. Gelukkig, aangezien Jody al twee decennia Glen Helen's AMA National- en USGP-tracks heeft ontworpen, hoeft hij alleen maar te bellen om de poorten naar de REM-track te openen.
Onthoud waar we zeiden dat een "Un-Race" een geheime praktijk is, dat is niet 100% waar. Het begint met een klein handjevol geïnteresseerde rijders, meestal MXA-testrijders, die Jody vragen om Glen Helen-algemeen directeur Lori Wilson te bellen en haar te vragen om Glen Helen-baanwerker John Allen de baan op vrijdagavond en zaterdagochtend te laten voorbereiden (deze week was er een Lucas Oil Truck Race in Glen Helen op zaterdagavond, dus we vroegen machinist John Allen om veel extra werk op zich te nemen). Op dit moment weten maar een paar jongens dat de baan op zaterdagochtend wordt voorbereid. De rest van de SoCal-motorcrosswereld wordt buiten de kring gelaten. Elk van de handvol rijders belt een of twee REM-vrienden, die een andere REM-vriend bellen. De cirkel is klein en als het perfect werkt, verschijnen er ongeveer 25 REM-racers - deze week werkte het iets te goed en groeide het tot ongeveer 75 rijders. Waarom zo veel? Sommigen van hen hoorden van de "Un-Race" vanwege een kleine blurb die de "Un-Race" noemde in een Yamaha-artikel op de MXA-website. Door die blurb begonnen de jungle-drums te kloppen.
Toegang krijgen tot het lege REM-spoor (normaal gesproken is het voorste spoor van Glen Helen geprepareerd en gebruikt om op zaterdag te oefenen), en de baanploeg het extra werk laten doen om het REM-spoor klaar voor gebruik te maken, is een groot probleem. Een deel van die deal is dat de REM-jongens ermee instemmen om de delen van de baan te bewateren die niet met de watertruck kunnen worden bereikt. Dus ook al zijn ze gekomen om te rijden, ze moeten overdag aan en uit werken als ze willen dat de baan zo goed mogelijk is. Tijdens de "Un-Race" van deze week hielpen de rijders om het voor elkaar te krijgen met Robert Pocius, Randy Skinner, Marc Crosby, Josh Fout, Dan Alamangos, Jody Weisel en anderen die brandslangen rondtrokken om het vuil primo te maken.
Vanaf het moment dat de baan als rijklaar wordt beschouwd, kunnen de racers die erin zijn geslaagd op de lus te geraken, alle wensen berijden. "Un-Races" zijn op hun best als er ongeveer 15 rijders zijn, en een beetje moeilijker te besturen als er 70 zijn. De laatste "Un-Race" was zo stil georganiseerd dat er maar zes renners kwamen - maar hoeveel er ook waren of hoe weinigen, ze kennen elkaar allemaal, racen elke week met elkaar en willen rijden. Hieronder volgen foto's van enkele van de Un-Racers.