DZIESIĘĆ RZECZY, KTÓRE MUSISZ WIEDZIEĆ O USTAWIENIACH ZAWIESZENIA
(1) Zwis wyścigu. Ustawienie ugięcia to jedyna rzecz, którą każdy jeździec myśli, że może zrobić, ale zwykle robi źle. Oto kilka wskazówek: Po pierwsze, nie mierz ugięcia, gdy rowerzysta stoi. Usiądź. Po drugie, odbij się od zawieszenia przed pomiarem. Po trzecie, usiądź tam, gdzie faktycznie jeździsz, a nie jakaś wymarzona pozycja, która Twoim zdaniem wygląda imponująco. Po czwarte, mierz od dokładnie tego samego miejsca za każdym razem. Nie ma znaczenia, skąd mierzysz, o ile mierzysz z tego samego miejsca - i możesz dostrzec różnicę w ugięciu. KTM, Husqvarna, Kawasaki i GasGas chcą, aby ich ugięcie było prawie proste, inni producenci (Honda, Yamaha i Suzuki) sugerują pomiar zgodnie z łukiem koła.
(2) Zwis statyczny. Spadek statyczny jest miarą tego, jak duży rower ugina się pod własnym ciężarem. Zwis statyczny można sprawdzić dopiero po ustawieniu zwisu wyścigowego. Statyczny zwis powinien wynosić od 30 mm do 40 mm na dużych rowerach. Jeśli masz więcej niż 40 mm ugięcia statycznego, sprężyna amortyzująca jest zbyt sztywna. Mniej niż 30 mm, a Twoja sprężyna jest zbyt miękka.
(5) Ciśnienie w oponach. Wiele problemów z zawieszeniem jest spowodowanych nieprawidłowym ciśnieniem w oponach. Jeśli zawieszenie lub prowadzenie jest zabawne, wróć do boksów i sprawdź ciśnienie w oponach. Zbyt duży nacisk powoduje, że zawieszenie jest sztywne, a zbyt mało powoduje, że rower się toczy i pcha.
(8) Wiązanie osi. Bardzo ważne jest, aby przednia oś nie zaczepiła się w nogi widelca. Większość nowoczesnych osi przednich akceptuje gniazdo Allena 19 mm. Kup jedno. Podczas montażu przedniego koła wystarczy przytrzymać nakrętkę kluczem i obrócić oś za pomocą Allena 19 mm. Po naprężeniu osi dokręć śruby dociskowe widełek. Obracając oś, zamiast przekręcać nakrętkę, gwarantujesz, że oś nie będzie związana w hakach.
Możliwość dodawania komentarzy nie jest dostępna.