REFLEKSJE PRZESZŁOŚCI: 2010 MILLVILLE NATIONAL

John Basher

17 lipca 2010 r. - Seria krajowa AMA 2010/250 z 450 r. Zawierała różnorodne tematy, z których niektóre są interesujące nawet teraz. Weźmy na przykład Chada Reeda, który próbował obronić 450 koronę narodową po ucieczce z Makity Suzuki do Monster Energy Kawasaki. Do Millville - siedem rund w serii - Reed nie miał już żadnych punktów. Chad pokazywał przebłyski blasku, takie jak zwycięstwo w rundzie otwarcia w Hangtown; jednak on (wraz ze wszystkimi innymi) został wyprzedzony przez 450 debiutanta Ryana Dungey.

Dungey wkroczył do swojej 450 krajowej kampanii z założoną stopą. Po zdobyciu tytułu 450 Supercross oczekiwania były wysokie dla protegowanego Rogera DeCostera. W drugiej rundzie w Glen Helen Ryan się zapalił. Dungey wygrał 19 z 22 następnych motos. Z Reedem wyraźnie sprzecznym ze swoją fabryką Kawasaki SR450, Ryan Villopoto odszedł z kontuzji, a James Stewart zniknął z pola widzenia, więc Ryan Dungey płynnie płynął. Było to oczywiste, gdy wygrał oba motocykle łączną minutą nad drugim miejscem.

W klasie 250 toczyła się wojna między Christophe Pourcelem, Deanem Wilsonem, Trey Canardem i Tylą Rattray. Nikt nie wiedział, jak silny Canard zakończy tę serię. Millville rzucił okiem na to, co miało nadejść. Jadąc w zespole Geico Honda, Canard przeszedł 2: 1 w klasyfikacji generalnej. Po Millville poprowadził lidera Pourcel o 44 punkty. Wyglądało to tak, jakby Pourcel zdobył tytuł, który wymknął mu się od czasu przybycia do Stanów. Tylko te punkty ołowiu szybko odparowały w fazie zamykania. Wielka katastrofa podczas prowadzenia pierwszego motocykla w Unadilla kilka tygodni później okazała się szkodliwa.

Kto ścigał się z 250 krajowcami w 2010 roku? Być może dzwonią takie nazwiska jak Michael Willard, Hunter Hewitt, Travis Baker, Tommy Weeck, Les Smith, Nico Izzi, Tommy Searle, Ian Trettel i Blake Wharton.   

Spójrz na 2010 Millville National poprzez poniższe zdjęcia.

Tommy Hahn (10), Kyle Regal (41), Ryan Dungey (5) i Andrew Short (29) wybili bary z bramki w drugim moto 450.

Kampania 450 Tommy'ego Hahna w 2010 roku była hitem. Ukończył wyścig na szóstym miejscu w pierwszym moto w Millville, tylko po to, by skłonić się przed drugim moto. Hahn ostatecznie zajął 13. miejsce w klasyfikacji punktowej.

Kevin Windham (14) rzucił wyzwanie Ryanowi Dungeyowi na początkowych etapach pierwszego moto, ale Dungey był zbyt wielkim wyzwaniem dla K-Dub.

Ivan Tedesco miał niezapomniany dzień w Millville w 2010 roku, ale stylizował się na chwilę w praktyce.

Josh Grant zajął drugie miejsce w pierwszym moto na pokładzie nowej Yamahy YZ450F i był w doskonałej pozycji na podium, ale cofnął się z okrążeniem, aby przejść w drugim moto. Grant zajął 2-10 na szóstym miejscu.

Ryan Dungey był w większości nietykalny w krajowej serii 2010. Zdobył 19 motorów i dziesięć kombinezonów.

Czy możesz nazwać tego jeźdźca? To nikt inny jak Kyle Chisholm, kierowca czeladnika, który od kilku lat osiąga dobre wyniki. Chisholm zajął 7-9 miejsce na ósmym miejscu w Millville w 2010 roku.

Ben Townley był stałym członkiem AMA Nationals przez wiele lat. W 2010 r. „BT101” zajął 4-5 miejsce na piątym miejscu.

Millville National jest ulubionym miejscem wielu zawodowców. Tor ma trudny teren i przyjemne zmiany wysokości.

Ilu jeźdźców potrafisz wymienić? To Dean Wilson (108) prowadzący Martin Davalos (577), Trey Canard (38), Jake Weimer (12), Christophe Pourcel (377), Nico Izzi (341), Tyla Rattray (28), Eli Tomac (243), Darryn Durham (36), Cole Seely (200) i reszta z paczki 250 w pierwszym motocyklu. 

Jake Weimer (12) zaczynał radzić sobie na 250-ciu w terenie w 2010 roku. Walczył z kilkoma znakomitymi zawodnikami reprezentacji narodowej, takimi jak jego kolega z drużyny Dean Wilson (108). Spójrz na manetkę przepustnicy Wilsona. Słabe tytanowe zawory Pro Circuit!

Christophe Pourcel (377) i Trey Canard (38) mieli świetną bitwę w pierwszych 250 wyścigach motoryzacyjnych w Millville. Pourcel użył inteligentnych linii, by rzucić się do Canarda. Prowadzenie przetrwa większość moto, zanim Canard znów wybiegnie w Pourcel. Nie trwało to długo, gdy Christophe pierwszy przekroczył linię.

Gdybyś nie wiedział lepiej, nie mógłbyś pomyśleć, że to Eli Tomac. Styl jazdy i budowa Eli są zupełnie inne niż sześć lat temu.

Trey Canard po drodze pokonał berma, zdobywając 2-1 wyniki moto i ogólnie w Millville.

Późna burza wstrząsnęła Millville. Po kiepskim starcie w drugim 250 moto Christophe Pourcel walczył w błocie. Zajął 1-10 na piątym miejscu. 

Justin Barcia zawsze miał wyjątkowy styl jazdy. To zdjęcie zostało nakręcone w górę po słynnym „Chadapult”.

Dziwna jest liczba fanów stojących przy wyjściu z pierwszej tury. Millville generalnie przyciąga tłumy. Może widzowie zaczęli się rozchodzić, gdy zobaczyli czarne chmury wznoszące się w oddali.