WYWIAD MXA: KENT HOWERTON O ŻYCIU W SPOSÓB ŻYCIA

JIM KIMBALL

KENT, KIEDY Zacząłeś jeździć? Kiedy miałem około 15 lat, dostałem swój pierwszy motocykl, kiedy przeprowadziliśmy się z Kansas z powrotem do Teksasu. Miałem kilku przyjaciół, którzy mieli małą hondę z kierownicą, którą ściągnąłeś; nazywał się Trail 70. Trochę nim jeździłem, a kiedy dostali pełne motocykle, chciałem taki. Więc koszę trawę przez całe lato, aż mam dość pieniędzy, a potem rodzice pomogli mi zapłacić za połowę w dniu moich urodzin. Bardzo ciężko było dostać ten motocykl!

KIEDY ZACZĘŁEŚ ŚCIGAĆ SIĘ MOTOCROSSEM? Kiedy miałem 16 lat, mój kumpel kupił nową Yamahę AT-1 125 z 18-calowym przednim kołem i niskim błotnikiem. Zapytał mnie, czy chcę się nim ścigać, i powiedziałem: „Chyba. Nie wiem." 

Wyszliśmy na lokalny tor, a on obserwował, jak ćwiczę z innymi jeźdźcami i powiedział: „Wprowadzę cię do klasy Expert”. 

"Gdzie?" Zapytałam. Nie wiedziałem, co robię. Chciałem tylko jeździć na jego rowerze. W moim pierwszym wyścigu zająłem trzecie miejsce w klasie Expert. Wygrałem 15 dolarów. Niedługo potem zostałem sponsorowany przez lokalnego dealera Kawasaki / Husqvarna.

KIEDY OBRÓCIŁEŚ AMA PRO? Ścigałem się w lokalnych wyścigach z przedstawicielem Husky w 1973 roku. Zasugerowali, że mógłbym spróbować kilku dużych wyścigów. Powiedzieli, że wezmą mój rower i będziemy mogli ścigać się w Baldwin w Kansas Inter-Am. W klasyfikacji generalnej zająłem drugie miejsce za Jaroslavem Faltą. Później tego lata ścigałem się na mistrzostwach AMA 1973, które były blisko Teksasu, jak Lake Whitney, Rio Bravo i Moto West w Luizjanie. W większości z nich znalazłem się w pierwszej dziesiątce, aw Lake Whitney miałem nawet czwartą.

„JEŚLI NIE BYŁO MÓJ MECHANIK, ERIC CRIPPA, PRAWDOPODOBNIE NIE ZAKOŃCZYŁY BARDZO CZĘSTO, WYGRAJ SAM MISTRZOSTWA 1976. WIEDZIAŁ, ŻE HUSQVARNA SĄ LEPSZE NIŻ ktokolwiek ”.

ZDOBYŁEŚ SWÓJ PIERWSZY NARODOWY AMA 250 W 1974 ROKU? Tak, ale w 1974 roku nadal byłem korsarzem. Husqvarna przewoziła mój motocykl, ale musiałem ciężko pracować, aby dostać się na wyścigi. Często spałem w transporcie Husqvarna. Dopóki nie wygrasz turnieju narodowego, jest ciężko, ale kiedy wygrywasz jeden, dużo łatwiej jest wygrać kolejny, ponieważ wiesz, czego się spodziewać. Usunięcie pierwszego z drogi jest naprawdę ważne. Moje pierwsze zwycięstwo w kraju miałem na torze Moto West w Nowym Orleanie. Padał deszcz, a ja stałem w ciężarówce, obserwując przechodzących ludzi, a ktoś zapytał: „Kto wygra?” Ludzie wykrzykiwali wiele imion, ale nigdy nie wymówili mojego imienia. To mnie rozgniewało. Jechałem naprawdę ciężko i ostatecznie wygrałem oba wyścigi po raz pierwszy.

NA TO MUSI BYĆ HUSQVARNA. Potem Husqvarna zaoferował mi pomoc, ale to niewiele znaczyło. Rower był w zasadzie w magazynie z kilkoma sztucznymi częściami. Nie otrzymałem żadnej prawdziwej pomocy od fabryki w Szwecji, ponieważ nie wiedzieli, co się dzieje w Ameryce. Kierownik zespołu po prostu wydawał pieniądze na obiady, a nie na nas. W tym roku dostałem 8000 $ za wyścig. Był to jednak wielki bałagan, a mój mechanik, Eric Crippa, musiał wykonać wszystkie części. 

NASTĘPNIE ZOSTAŁEŚ PRZYPISANY DO ZESPOŁU FACTORY HUSQVARNA NA SEZON 1975. To prawda. Byłem fabrycznym jeźdźcem, a kiedy mnie podpisali, zmieniło to moje nastawienie. Nagle pomyślałem sobie: „Moim zadaniem jest teraz wygrywać wyścigi; Muszę to zrobić." W tym roku prawie wygrałem mistrzostwa krajowe AMA 1975 w 250 roku. Myślę, że dzięki systemowi punktacji, którego używają dzisiaj, miałbym. (Kent wygrał trzy z pięciu rund, ale w dwóch rundach, których Kent nie wygrał, był ósmy i piąty. Tony DiStefano wygrał jedną rundę, ale nigdy nie wypadł z pierwszej czwórki, wygrywając dwie sekundy, trzecią i czwarty).

W KOLEJNYM ROKU WYGRAŁEŚ MISTRZOSTWA KRAJOWE AMA 500. Podobała mi się jazda 500, ponieważ moc była fajna, ale prawdopodobnie byłem lepszym kierowcą 250 niż 500, ponieważ 500 bardziej mnie wyczerpało. 250 był łatwiejszy w prowadzeniu. Właściwie byłem naprawdę dobrym kierowcą 125, ale nikt nie dał mi roweru do jazdy. Muszę powiedzieć, że gdyby nie mój mechanik, Eric Crippa, prawdopodobnie nie kończyłbym zbyt często, nie mówiąc już o wygraniu mistrzostw z 1976 roku. Znał te Husqvarny lepiej niż ktokolwiek inny. Na Mexico, New York National, mój łańcuch wciąż spadał. Eric wziął dwie prowadnice łańcucha i zespawał je razem, aby stworzyć naprawdę solidną, a następnie założył łańcuch 530 na rower i nigdy nie mieliśmy żadnych problemów.

JAK BYŁA TWOJA FABRYKA 1976 HUSKY? Och, to był naprawdę rower enduro. Był bardzo powolny, po prostu bardzo miękki i płynny. Ale to był dobry rower na szlaki. Mogę mówić o różnicach, ponieważ jeździłem na bardzo podobnym Kawasaki 500 podczas testów w Belgii. Miał inną moc w dzień iw nocy. Był lekki i miał zawieszenie, którego nie mogłem nawet porównać z moim Husky. Jedyną rzeczą, która sprawiała, że ​​mój Husqvarna z 1976 roku był łatwy do jazdy, to fakt, że Bob Fox zbudował dla mnie parę amortyzatorów pneumatycznych do tego roweru. To wygładziło tył, ale przód był nadal okropny.

TONY DISTEFANO MNIE ZATRZYMAŁ I ZAPYTAŁ: „CO ROBISZ ZE SPRZĘGŁEM, KENT?” POWIEDZIAŁEM: „CO MASZ NA CIAŁO, CO ROBĘ ZE SPRZĘGŁEM?” POWIEDZIAŁ: „Wchodzisz w róg i wychodzisz tak szybko”. ODPOWIEDZIŁEM: „ŚLIZGAM SPRZĘGŁO”. TO WSZYSTKO, CO MI POWIEDZIAŁEM.

JAK ZDOBYŁEŚ NAZWISKO „RHINESTONE COWBOY”? Nosiłam te wszystkie dziko kolorowe buty do tenisa, które wtedy wychodziły. Keith McCarty usłyszał piosenkę Glena Campbella „Like a Rhinestone Cowboy” i zaczęli nazywać mnie „Rhinestone Cowboy”, ponieważ pochodziłem z Teksasu i miałem te krzykliwe buty. Powiedziałem, że nigdy się nie przylgnie i zdecydowanie nie chciałem tego przezwiska, ale tak się stało. Nigdy się tego nie pozbyłem 

OTRZYMUJESZ WIELE KREDYTÓW JAKO JEŹDZIEC, KTÓRY POPULARZYŁ WYSUWANIE SPRZĘGŁA Z RÓG. Wynalazłem tę technikę na Husqvarnie. Wcześniej zawodnicy wchodzili w zakręt i redukowali bieg, a potem zmieniali bieg na wyższy, gdy wychodzili z zakrętu. Postanowiłem trochę przyspieszyć w zakręt i nie redukować biegu. W połowie zakrętu przekręciłem szeroko przepustnicę i poślizgnąłem trochę sprzęgło, aby uzyskać większą prędkość. Działało naprawdę dobrze. Kiedy masz trochę dodatkowego rozpędu, naprawdę ważne jest, aby pozostać w trzeciej pozycji wychodzącej z zakrętu.

WYOBRAŻAM, ŻE TWOJA NOWA TECHNIKA ZOSTAŁA WKRÓTCE SKOPIOWANA. Tony DiStefano zatrzymał mnie i zapytał: „Co robisz ze sprzęgłem, Kent?” Powiedziałem: „Co masz na myśli, co ja robię ze sprzęgłem?” Powiedział: „Wchodzisz w róg i wychodzisz tak szybko”. Odpowiedziałem: „Zsuwam sprzęgło”. To wszystko, co mu powiedziałem. Wyszedł na następną praktykę i spalił swoje sprzęgło. Jego mechanik Keith McCarty podszedł i zapytał: „Co powiedziałeś Tony'emu? Teraz podpala sprzęgła w rowerach ”. Tony nie rozumiał dokładnie, jak to zrobić. Trzeba go było po prostu wsunąć stopniowo i powoli podawać z powrotem, w przeciwnym razie wytworzy się zbyt dużo ciepła. Tony w ogóle tego nie rozumiał. Wyszedł z rogu, uderzył go, a to nic nie dało. Prawdopodobnie szedł wolniej.

BYŁEŚ 500 KRAJOWYM MISTRZEM W 1976 ROKU. CO SIĘ STAŁO W 1977? Było wiele mechaniki, o których ludzie nigdy nie wiedzieli, i to naprawdę mnie zawiodło. Husky przekonał mnie, żebym z nimi został, ponieważ powiedzieli, że zaopiekują się mną i dadzą mi najlepszy rower. A kiedy jesteś młody i naiwny, wierzysz ludziom. Zrobiłem dużo testów, ale nigdy nie słuchali niczego, co powiedziałem. Kiedy poszedłem do Team Suzuki w 1978 roku, zapytałem: „Co mogę zrobić z motocyklem?” Powiedzieli: „Cokolwiek chcesz”. Więc pojechaliśmy do Japonii i spędziliśmy dwa tygodnie pracując na rowerze. Podobało mi się. Słuchali, a ja musiałem się wiele nauczyć. Miałem pytania dotyczące geometrii ramy i tym podobnych. Husqvarna zawsze mi powtarzała: „To dla ciebie zbyt skomplikowane”. W Japonii powiedzieli: „Ty nam powiedz”. To był zupełnie inny sposób patrzenia na to. 

WIĘC DOBRZE BYŁO PRZENOSZENIE DO SUZUKI? Suzuki zapłacił mi tylko 15,000 1978 dolarów w 1977 roku, co nie było dużo. Byłem nieco sceptyczny co do tego, w co się wpakowałem, ponieważ w XNUMX roku w Husky nie poszło mi dobrze. Chciałem tylko dobrej jazdy i udowodnienia swojej wartości. Mój następny kontrakt z Suzuki był na trzy lata i kiedy powiedziałem im, ile chcę pieniędzy, zakaszlał. Powiedziałem im też, że chcę mieć pełną kontrolę nad motocyklem. Miałem gotowy kontrakt do podpisania w Hondzie, a to zmusiło Suzuki do pracy nad nim. Kiedy pojechałem odwiedzić fabrykę w Japonii, szef powiedział: „Chcielibyśmy, żebyś spojrzał na motocykl i powiedział nam, co myślisz”. Mieli kilka rzeczy, które wyglądały źle, i powiedziałem im. Następnego ranka wszystko zostało naprawione. Przetestowałem trzy różne silniki i wybrałem najlepszy. W mojej umowie bez względu na to, co powiedziałem, musieli to zrobić. Wygrywałem prawie każdy wyścig w tym roku. Można by pomyśleć, że posłuchaliby, ale potem wrócili do normalnego sposobu robienia tego po swojemu. Byłem po prostu oniemiały. 

WYGRAŁEŚ MISTRZOSTWA KRAJOWE AMA 1980 I AMA W LATACH 1981 I 250 DLA SUZUKI I ZOSTAŁEŚ WROGIEM BOBA HANNAH. Kiedy ścigaliśmy się wcześniej, zauważyłem, że mogę wyprzedzić Boba na początku wyścigu, a potem on mija mnie z powrotem pod koniec wyścigu. W ogóle nie trenowałem; Po prostu jeździłem na rowerze. Pomyślałem więc: „Spróbuję trenować”. Po tygodniu treningu byłem tak zmęczony, że byłem gotów się poddać. Powinienem był to zrobić poza sezonem, bo cały czas byłem zmęczony. W końcu przyzwyczaiłem się do treningu i zacząłem czuć się coraz lepiej. Bieganie to wszystko, co naprawdę zrobiłem. Zacząłem uzyskiwać lepsze wyniki i wiedziałem, jak ważny jest trening. Kiedy zacząłem to robić, mogłem złapać Hannah i oderwać się od niego w niektórych wyścigach. Każdy ma dobry i zły dzień, ale trening zrobił ogromną różnicę. Żałuję, że nie zrobiłem tego wcześniej w swojej karierze. 

POWIEDZ NAM O SŁAWNYM WYŚCIGU „MASAKRA SIODŁA”? Chcieliśmy się zabić. Z pewnością chciałem go zabić. Gdybym uderzył go mocniej niż ja, umarłby. Tak byliśmy na siebie wściekli. Wszystko zaczęło się, gdy wrócił po wypadku na nartach wodnych. Bob był mistrzem kraju AMA 1978 w 1979 i 250 roku, ale złamał nogę i musiał przegapić sezon 1980. Wygrałem Mistrzostwa Krajowe AMA 1980 w 250 roku i startując w serii plenerowej w 1981 roku miałem tablicę numer jeden. Wszyscy rozmawiali o tym, co się stanie, gdy Hannah wróci. Kto miał wygrać? Bob czy ja? Nadal go budowali, co jest w porządku. Nie przeszkadza mi to. Myślę, że to pomaga w sporcie. W wywiadzie prasowym przed wyścigiem Saddleback zapytano mnie, co myślę o tegorocznej jeździe Hannah w porównaniu z tym, co kiedyś robił. Powiedziałem: „Myślę, że jedzie dziś szybciej niż kiedykolwiek”. Ale w gazecie zacytowano mnie, mówiąc: „Hannah nigdy nie jechała tak szybko, jak ja”. 

„Kiedy złapałem HANNAH i go odepchnąłem, on się cofnął. ROZWINIŁ SIĘ W WOJNĘ, ZJAZDU W ZGÓRACH NA SZEROKO OTWARTYCH I BLOKUJĄCYCH KIEROWNICE. TO BYŁO SZALONE. ZAWSZE TRUDNO BYĆ PRZYJACIÓŁMI Z KONKURENCJAMI, PONIEWAŻ WKRÓTCE LUB PÓŹNIEJ JEDEN Z WAS ZBYT TRUDNIE. ”

WIĘC TO ZACZĘŁO SIĘ FEUD? Myślę, że to przeczytał i bardzo się rozgniewał. Pokonałem go o ponad minutę na pierwszym 250 National w Hangtown tydzień wcześniej. To całkiem niezłe trouning. Potem w Saddleback zachorowałem na grypę. Byłem słaby i nie czułem się dobrze. Tak więc jestem w Saddleback na piątym lub szóstym miejscu i myślę: „Muszę to wygrać”. Miałem obsesję na tym punkcie, ale trudno mi było ominąć jeźdźców. Naciskałem na nich trochę za mocno, a kiedy dogoniłem Hannah i mocno go pchnąłem, walczył. Rozwinęło się to w wojnę, zjeżdżając ze wzgórz szeroko otwartymi i blokującymi kierownicami. To był szalony interes. Zawsze trudno jest zaprzyjaźnić się z konkurentami, ponieważ starasz się o to samo, a prędzej czy później jeden z was będzie naciskał trochę za mocno.

JAK BYŁ BOB HANNAH, ZARÓWNO PRZED I PO MASAKRZE SIODŁA? Przed Saddleback Hannah przychodziła do mojego domu i łowiliśmy ryby na rzece. Ale myślę, że kiedy stał się szybki i sławny, wszystko się zmieniło. Myślę, że wiele osób go wykorzystało. Przez jakiś czas na wyścigach pozostawał w swojej furgonetce. Nie wychodził, chyba że ścigał się, a potem wracał do hibernacji. Był inną osobą. Był niegrzeczny, gwałtowny i wstrętny, a ludzie go nie lubili. 

POWIEDZ MI O DWUKROTNEJ WYGRANEJ WYŚCIGU SUPERBIKERS ABC-TV. Uwielbiałem ten wyścig, zwłaszcza jego prędkość. Podobało mi się uczucie, że rower jest tak luźny, ślizgający się, ale wciąż kontrolowany. Dobrze się jedzie z taką szybkością po wysokich owalach i krótkich trasach. To był naprawdę fajny motocykl, który zbudowałem. Zarobiłem na tym wyścigu 10,000 117 $ i to była niezła wypłata. Jechałem pod górę z prędkością 1984 mil na godzinę. Pod koniec tej długiej prostej, jak na dwusuw, jest to dość szybkie. Następnie, w XNUMX roku, wygrałem go ponownie na Kawasaki.

BYŁEŚ W KAWASAKI W 1983 I 1984. WCIĄŻ BYŁEŚ W TOP 10 W KLASIE 250 I TOP 500 W KLASIE XNUMX. CZY BYŁEŚ ZADOWOLONY? Nie całkiem. Nie chciałem jeździć na KX250, ale kierownik zespołu Roy Turner chciał, żebym to zrobił. Byłem bardziej zainteresowany rozwojem i testowaniem, a mniej wyścigami. Zbliżało się nowe pokolenie jeźdźców i prawdę mówiąc, nie chciałem się z nimi ścigać. Pewnego dnia siedziałem na trawniku na szczycie wzgórza i zdałem sobie sprawę, że po prostu nie chcę już się ścigać. Powiedziałem Royowi: „Myślę, że czas już iść. Nie znam nawet facetów, z którymi ścigam się, a jeśli mnie wyprzedzą, nie obchodzi mnie to. Został mi jeszcze rok obowiązywania umowy i większość czasu spędziłem na testach.

ZAKOŃCZYŁEŚ PAŃSTWO PO SEZONIE 1984, ALE ZOSTAŁEŚ KUSZONY POWRÓT KILKA CZASÓW? Właściwie Kawasaki zadzwonił do mnie w 1985 roku. Billy Liles doznał kontuzji i potrzebowali punktów producenta, więc pojechałem na Las Vegas National i zająłem czwarte miejsce. Kawasaki poprosił mnie o ściganie się na Mt. Morris National również, ale zraniłem się w kolano i nie mogłem tego zrobić. Miło było dostać wezwanie do ścigania się, gdybym chciał. Później rozegrałem dwa wyścigi dla przyjemności w 1987 roku. Mój ostatni profesjonalny krajowy wyścig motocrossowy odbył się na Hondzie CR250 w 1988 roku na torze Good Times w San Antonio. Skończyłem na 11. miejscu. Myślę, że Rick Johnson wygrał tego dnia. 

CO ROBISZ OD CZASU PRZERWANIA WYŚCIGÓW? Cóż, moja żona i ja wychowaliśmy kilku chłopców. Przez kilka lat przeprowadzałem wiele testów opon samochodowych, aż stało się to zbyt ciężką pracą. Miałem udział w spółce VP Fuels, którą od tamtej pory sprzedałem. Założyłem z partnerem biznes kamieniarski, ale niedawno go sprzedałem. Naprawdę podoba mi się techniczna i inżynieryjna strona rzeczy. Ale życie staje na przeszkodzie.

„Pewnego dnia siedziałem na krześle na szczycie wzgórza i zdałem sobie sprawę, że po prostu nie chcę się więcej ścigać. POWIEDZIAŁEM ROY, „MYŚLĘ, ŻE JEST CZAS, ABY IŚĆ. NAWET NIE WIEM, ŻE CHŁOPAKI, Z KTÓRYMI ŚCIGAM SIĘ, A JEŚLI MNIE Mijają, MNIE NIE ZALEŻY ”.

CO ROZUMIESZ „ŻYCIE BYŁO W DRODZE”? Mam chorobę Parkinsona. Miałem różne objawy i zacząłem spotykać się z różnymi lekarzami. W końcu przeszedłem rezonans magnetyczny i znaleźli wiele blizn na moim mózgu. Lekarz zapytał mnie, czy miałem wiele wstrząsów, gdy ścigałem się, i mogłem tylko odpowiedzieć: „Och, tak”. Poszedłem do specjalisty od choroby Parkinsona i powiedział mi: „Jestem prawie pewien, że masz chorobę Parkinsona, ale jedynym sposobem na uzyskanie 100% wiedzy jest wycięcie kawałka mózgu, ale wątpię, czy chcesz to zrobić teraz." Oczywiście zgodziłem się z nim.

Jedyną rzeczą, którą ludzie wiedzą o chorobie, jest to, że ma ją MICHAEL J. FOX. Lek, który muszę zażywać jest tak silny, że biorę leki na skutki uboczne! Mam tylko około czterech dobrych godzin dziennie; resztę dnia spędza walcząc, aby przez to przejść. Moja równowaga i koordynacja są bardzo słabe. Wydaje się, że wpływa na całe twoje ciało, podobnie jak moja mowa, moje myślenie i moje pisanie. To postępująca choroba nerwowa, która tylko się pogarsza. Choroba może cię nie zabić, ale wpłynie na wszystko inne, co cię zabije. Tak naprawdę nie powiedziałem o tym wielu ludziom i uciszyłem to. Nie lubię się już nawet uczyć, bo to po prostu doprowadza mnie do depresji.

ZDOBYŁEŚ DWUKROTNIE MISTRZOSTWA ŚWIATA W WETERNIACH PONAD 40 LAT PO PRZESZŁOŚCI NA EMERYTURĘ CZY W OGÓLE MOŻESZ JEŹDZIĆ? Trochę jeżdżę szlakami. Miałem kiedyś KTM XC, ale okazał się dla mnie za ciężki. Absolutnie pokochałem ten rower. Doszło do tego, że cały czas spadałem. Ciągle mnie raniono. Mam teraz KTM Freeride, który jest znacznie mniejszy i lżejszy. Moja równowaga się pogorszyła i spadałem ze wzgórz i nie mogłem się zatrzymać. Znajomy powiedział, że zamierza założyć na mnie linę, żeby był przywiązany do roweru. Mam dobrych przyjaciół, którzy pomagają mi robić różne rzeczy. Zdejmą mi buty, jeśli będę zbyt zmęczony, żeby je zdjąć. Jeśli jestem na rowerze, to jest dziwne; Jestem prawie normalny. Potrafię jeździć naprawdę szybko i wszystkich to przeraża.

ZDOBYŁEŚ TRZY MISTRZOSTWA KRAJOWE AMA, DWA TYTUŁY TRANS-USA, DWA WYDARZENIA ABC-TV SUPERBIKER, DWA MISTRZOSTWA ŚWIATA WETERYNARYJNYCH I ŚCIGAŁ SIĘ W TRZECH DRUŻYNACH MXDN. TO JEST DOKŁADNIE NIESAMOWITE. Trudno w to uwierzyć, ile wyścigów wygrałem. Potrzeba wielu przygotowań, aby wygrać jeden kraj AMA, nie mówiąc już o 28 z nich.

JEŚLI SUBSKRYBUJESZ MXA, PRZECZYTAŁBYŚ TĘ WYWIAD SZEŚĆ MIESIĘCY TEMU

JAK SUBSKRYBOWAĆ MXA ABY NIGDY NIE BRAĆ ŻADNEJ PROBLEMU, NALEŻY OTRZYMAĆ KARTĘ PREZENTOWĄ ROCKY MOUNTAIN, ABY POKRYĆ KOSZTY

Jeśli subskrybujesz MXA możesz zdobyć magazyn na iPhonie, iPadzie, Kindle lub Androidzie, przechodząc do Apple Store, Amazon lub Google Play lub w wersji cyfrowej. Co więcej, możesz subskrybować Motocross Action i otrzymać niesamowitą wersję drukowaną dostarczoną do Twojego domu przez umundurowanego pracownika rządu USA. Czy wspomnieliśmy, że Rocky Mountain ATV/MC wyśle ​​Ci 25 USD kredytu sklepowego na Twój adres e-mail, dzięki czemu możesz kupić wszystko, co chcesz z ich katalogu lub strony internetowej? W prostej matematyce możesz subskrybować MXA przez cały rok i nadal mieć pieniądze w kieszeni. Aby się zapisać, zadzwoń (800) 767-0345 lub Kliknij tutaj (lub w polu u dołu tej strony), aby zasubskrybować.