JAZDY JMC CARSON BROWN HUSQVARNA FC250

JOSH MOSIMAN

JMC Motorsports jest przedstawicielstwem handlowym z siedzibą w Pasco w stanie Waszyngton. Przedstawiciel po raz pierwszy rozpoczął wyścig Supercross, wspierając lokalnych kierowców Chrisa Howella i Noah McConahy w 2016 roku. Początkowo JMC pomógł Chrisowi i Noahowi zbudować motocykle wyścigowe w serii 250 wyścigów Supercross na Zachodnim Wybrzeżu, ale po przejściu na Anaheim 1 w 2016 roku zdali sobie sprawę że chłopaki potrzebowali większego wsparcia niż tylko motocykle. Zespół zaczął powoli, ale rósł z każdym rokiem od 2016 roku. Do końca sezonu 2018 kupili półfabrykat w stylu fabrycznym od kanadyjskiego zespołu Leading Edge Kawasaki i przynieśli go do Seattle, Salt Lake City i Las Vegas Supercrosses. W zawodach profesjonalnych pół-tak naprawdę wyróżniasz się w boksach, a zanim pojawił się 2019, zespół JMC Husqvarna działał z pełną mocą ze swoim fabrycznym sprzętem podczas 250 rund West Coast. 

Prowadzenie profesjonalnego zespołu Supercross to nie lada wyczyn. Każdego roku zespoły przychodzą i odchodzą. Budowanie zespołu od podstaw bez wsparcia fabryki jest wyzwaniem, ale program JMC Husqvarna stale rośnie i rozwija się każdego roku. Ciężka praca pokazuje się w arkuszach wyników oraz w fizycznej obecności zespołu w dołach. Jensen Hendler jest dużym powodem postępu zespołu. Jest nie tylko kierownikiem zespołu, ale także konstruktorem i mechanikiem zespołu w Carson Brown. Jensen jest motorem napędowym rdzenia. Pracuje długie godziny, aby utrzymać zespół na wszystkich cylindrach - i uwielbia to. 

BBR ZNANE Z BUDYNKU NAJLEPSZE ROWERY NA DÓŁ I PO Dorastaniu W CZASIE TUTELA OJCA, CARSON JEST JEDNYM Z
NAJLEPSI JEŹDŹCY NA ROWERZE NA ŚCIANIE.

Mając zaledwie 20 lat, imię Carsona Browna jest znane na północno-zachodnim wybrzeżu Pacyfiku, a jego zasięg rośnie wraz z dalszym doskonaleniem się w Supercrossie. Tata Carsona, Duane Brown i jego dwaj wujowie, Chris i Brent, założyli BBR Motorsports (wyścigi Brown Brother's). BBR jest znany z budowania najgorszych motocykli typu pit-bike, a po dorastaniu pod okiem ojca, Carson jest jednym z najlepszych motocyklistów na świecie. Z biegiem lat styl jazdy Carsona rozwijał się tak, aby pasował do motocykli, które buduje on i jego tata, i ma to odzwierciedlenie w sposobie, w jaki jeździ swoim FC250. Carson je, śpi i oddycha brudnymi rowerami, nawet bardziej niż większość facetów w jego wieku. Jego podwórko w Ravensdale w stanie Waszyngton to plac zabaw dla motocyklistów, na którym można jeździć na różnego rodzaju rowerach, od drogich jednorazowych wersji BBR po zapasy rowerów pitowych, 125 dwusuwowych po CR500 i jego rower wyścigowy JMC. Jeśli ma dwa koła i silnik, Carson najprawdopodobniej skoczył nim tak daleko i wysoko, jak to możliwe, na swoim podwórku na torze Supercross. 

Carson podpisał kontrakt z drużyną JMC Husqvarna, aby ścigać się w 2019 regionalnych mistrzostwach Supercross na Zachodnim Wybrzeżu 250, ale jego debiut w Supercrossie nie poszedł zgodnie z planem, gdy przeszkoda spowodowała nadgarstek przedsezonowy i ostatecznie zakończył sezon po szóstej rundzie. W tym momencie Carson był zmęczony jazdą w bólu. Zdecydował, że zrobi wszystko, co możliwe, aby być zdrowym i gotowym na sezon Supercross 2020. Zespół JMC był na tej samej stronie i kazał mu trzymać się z daleka od motocykli i skupić się wyłącznie na FC250 w 2020 roku. Carson był niezdecydowany, ponieważ ma tyle radości z budowy i jazdy na losowych rowerach, ale zrobił wszystko, co było konieczne, aby uzyskać gotowy na sezon 2020. Teraz jest za to wdzięczny. Carson jest obecnie silniejszy i widać to w jego wynikach. Podczas pierwszych sześciu rund Mistrzostw Regionalnych Zachodniego Wybrzeża 2020 250, Carson był 15., 9., 12., 11. i 8. w 250 głównych wydarzeniach Zachodu.

To było w poniedziałek po Glendale Supercross, kiedy Jensen i Carson przynieśli swój rower wyścigowy JMC Husqvarna na tor SuperCross w SoCal State Fair. Zespół JMC świetnie się spisał w Glendale, a jego kolega z zespołu, Martin Castelo, strzelił do dziur w dwóch z trzech 250 głównych wydarzeń w formacie potrójnej korony. Po tym, byłem jeszcze bardziej podekscytowany wypróbowaniem roweru. Chłopcy z JMC w niedzielę pojechali z Arizony do Południowej Kalifornii, a Jensen został do późna, aby przygotować mi rower wyścigowy do testów w jasnym i wcześnie rano w poniedziałek. 

JMC ZBUDOWAŁA SWOJE WŁASNE PRYWATNE UTWÓR TESTOWY W SUPERCROSSIE W MENIFEE, KALIFORNIA, TYLKO DLA SWOICH JEŹDŹCÓW DO PRAKTYKI. KOSZTUJE CO NAJMNIEJ 75 USD NA DZIEŃ NA JAZDIE NA PUBLICZNYCH ŚCIEŻKACH PONADCZASOWYCH (I OBECNIE JEST TYLKO DWIE PUBLICZNE SUPERCROSS
UTWORY W KALIFORNI POŁUDNIOWEJ).

Po kilku latach zarządzania zespołem JMC Husqvarna i budowania silników, Jensen Hendler opanował swoje umiejętności. Zarówno Carson Brown, jak i Martin Castelo jechali dla zespołu w 2019 roku i obaj zauważyli ogromną poprawę od ubiegłego roku do tego roku. Jedną wielką zmianą na 2020 r. Było dodanie Tanner Harding, wewnętrznego technika zawieszenia zespołu. Układanki pasują do siebie, gdy poprzednia technologia WP Suspension wróciła do domu na Pacyfiku Północno-Zachodnim, gdy JMC Motorsports szukało wewnętrznego faceta do zawieszenia, który pracowałby nad zawieszeniem swoich klientów i zbudował zawieszenie dla zespołu wyścigowego. Tanner Harding pracował przez pięć lat w Kailub Russell w oddziale terenowym KTM, po czym przeniósł się do sklepu WP Suspension w Murrieta w Kalifornii na dwa lata, zanim wrócił do domu.

 Oprócz zespołu rozwijającego się po stronie mechanicznej, JMC zbudował również swój prywatny tor testowy Supercross w Menifee w Kalifornii, tylko dla zawodników, na których można ćwiczyć. Przejazd na publicznych torach Supercross SoCal kosztuje co najmniej 75 USD dziennie (obecnie w Południowej Kalifornii są tylko dwa publiczne tory Supercross). Ponadto ścieżki publiczne nie są utrzymywane tak jak fabryczne ścieżki testowe. W połowie sezonu są one zużyte i nierealne w porównaniu do rzeczywistych torów AMA Supercross, na których muszą ścigać się. Ponieważ zarówno zawieszenie, jak i silniki były budowane we własnym zakresie, a także własny prywatny tor Supercross, zespół JMC był naprawdę w stanie określić swoje przeznaczenie. 

Zanim zacząłem pracować w Akcja motocrossowa magazyn, ścigałem się w zawodach AMA Nationals przez dwa i pół sezonu i przeszedłem jeden sezon Supercross w 2018 roku. W tym dniu testów nie byłem na torze Supercross od czasu finału w Las Vegas w 2018 roku. Byłem zdenerwowany i podekscytowany kiedy pojawiłem się na State Fair MX, aby jeździć JMC Husky Carsona Browna. Początkowo, kiedy wskoczyłem na rower, aby sprawdzić zwis, od razu zauważyłem, że pręty Carsona nie były tak złe, jak się spodziewałem. Przetestowaliśmy dwusuwowy TC2018, nagradzany Red Bull Straight Rhythm firmy Carson w 150 roku, a jego kierownica była cofnięta dalej niż jakikolwiek inny rower, na jakim kiedykolwiek siedziałem, z dźwigniami nachylonymi do góry. W przypadku motocykla Carson FC250 Supercross ustawił poprzeczki do bardziej neutralnej pozycji, ale wciąż były one bardziej oddalone od mojej preferowanej pozycji, a jego dźwignie były zbyt wysokie, jak na mój gust. Lubię kierownicę podchodzić pod tym samym kątem, co widelce i dźwignie niższe niż większość, aby utrzymać łokcie w górę. Carson wyjaśnił, że jego dziwne ustawienie kierownicy i dźwigni jest inspirowane jego zamiłowaniem do motocykli pit. Ponieważ spędzał tak dużo czasu, otwierając szeroko na miniaturowych motocyklach, jego styl jazdy został dostosowany do nich, a on lubi, aby jego rower wyścigowy miał podobne odczucia. 

OGLĄDAJĄC JAZDĘ CARSON, TO OBOWIĄZKOWE, ŻE LUBI JAZDA NA OGRANICZNIKU REV. POWIEDZIAŁ, ŻE SWOIM TŁEM JAZDY 125
DWIE STROKI I ROWERY DO PITU JEST WYGODNY JAZDĄ
WYŻSZE W ZAKRESIE RPM NIŻ WIĘKSZOŚĆ JAZDY.

Następnie zauważyłem, jak sztywne było zawieszenie. Nie będąc na rowerze z zawieszeniem Supercross od jakiegoś czasu, zapomniałem, jak muszą być sztywne. Jensen poinformował mnie o tym, jak sztywny Carson lubi jego zawieszenie, i nie żartował. Ledwo mogłem go skompresować siedząc w dołach, ale doceniłem to raz na torze. Carson i ja byliśmy na tyle blisko siebie, że nie musieliśmy regulować ugięcia. Zostawiłem to tam, gdzie było (103 mm). Zauważyłem również czysty moment obrotowy i moc, jaką FC250 miał na dole. Samo przejechanie przez doły mnie podnieciło. Zanim uderzyłem w tor Supercross na nieznanym rowerze, wskoczyłem na trzykrotne okrążenie na wolnym powietrzu State Fair, aby poczuć go na trasie, na której konsekwencje błędu były znacznie mniej dotkliwe. Po spędzeniu trzech okrążeń na zapoznaniu się z krzywą mocy, zawieszeniem, hamulcami i wszystkim innym, pojechałem na tor dla dużych chłopców. 

Uspokoiłem się i powoli znalazłem swój rytm. Jak na wszystkich torach Supercross, skoki były tuż poza zakrętami, co oznaczało, że musiałem się zaangażować. Za pierwszym razem, gdy skoczyłem na dużą potrójną, podszedłem na 3 stopy, więc byłem wdzięczny za bardzo sztywne zawieszenie Carsona. Podczas gdy wracałem do mojego ciasnego i technicznego toru, zdecydowałem się na płynny, nisko obrotowy styl jazdy, z którego znany jest mój brat Michael Mosiman. Kiedy ruszyłem, faceci rozmawiali ze mną o tym, jak muszę przerobić rower, aby dostać się do mięsa paska mocy. Na całym torze jechałem biegiem wyższym niż Carson i byliśmy zszokowani, że rower był w stanie to zrobić. Carson jechał po całym torze na drugim biegu (z wyjątkiem okrzyków, w których używał czwartego) i agresywnie wbijał przepustnicę. Jechałem po torze na trzecim biegu i używałem sprzęgła do modulowania mocy. Wszyscy byli pod wrażeniem, że motocykl może wcisnąć trzeci bieg na wąskim torze, a ja też. Jedynym powodem, dla którego trzeci bieg 250 mógł pracować na torze Supercross, był wyjątkowo silny dolny koniec. Jensen Hendler wykonał tak dobrą robotę, wytwarzając dolną moc, że przetestował wiele różnych przełożeń, uzyskując stosunek 14/52, aby wygładzić moment obrotowy i uzyskać więcej górnego końca na start. 

Obserwując jazdę Carsona, oczywiste jest, że lubi jeździć na ograniczniku obrotów, a kiedy zapytałem go o jego styl, potwierdził to. Powiedział, że dzięki swojemu doświadczeniu w jeżdżeniu na motocyklach dwusuwowych i dwusuwowych jest komfortowo jadący wyżej w zakresie prędkości obrotowych niż większość zawodników. Cieszy się z tego, że jego motocykle mają się do 125 roku, i podziękował Jensenowi za znaczną poprawę w stosunku do silników w 2020 roku. Dla mnie zwykle jeżdżę niżej w zakresie prędkości obrotowych, dopóki nie poczuję się komfortowo, a gdy moja pewność siebie rośnie, moje obroty stają się wyższe. Po obejrzeniu Carsona, który pokonywał więcej okrążeń, starałem się dostosować do jego stylu jazdy i pozostać na drugim biegu. Mógłbym to zrobić, ale z dodaną przez nich szybkoobrotową rurką przepustnicy (aby pomóc w ograniczonym zakresie ruchu Carsona w jego nadgarstku) i mocno uderzającym dolnym końcem, było dla mnie wyzwaniem, aby jechać w tej strefie . Odkryłem również, że łatwiej było popełnić błąd na drugim biegu. Czułem się komfortowo na trzecim biegu, używając sprzęgła, aby ożywić rower, gdy zajdzie taka potrzeba. 

Jeśli chodzi o modyfikacje silnika, kierownik zespołu Jensen Hendler zrobił wszystko sam. Przesunął głowicę cylindrów CNC, dodał tłok Wossnera i zbudował go według własnych specyfikacji. Wyjął gwiazdę neutralnej zmiany i wykonał również wszystkie mapowania ECU Vortex. Dodał sprzęgło napędzane momentem obrotowym Rekluse i cylinder sprzęgła sprzęgła oraz korpus przepustnicy 42 mm. Firma Trick Engineering mikropolerowała skrzynię biegów, DG2 Motorsports nałożył powłokę cerakote na pokrywę zapłonu, a także pomalowano proszkowo ramę i wahacz. Jensen ściśle współpracuje z Yoshimurą, aby dostosować układ wydechowy RS-4 do zespołu napędowego FC250. 

Moc JMC Husqvarna FC250 była świetna do jazdy, a wszystko miało sens, że Martin Castelo był w stanie uchwycić dwa otwory do głównego zdarzenia podczas startu na wysokości 429 stóp od razu w potrójnej koronie Glendale. Jensen musiał być dumny z tego, że zobaczył silniki, które zbudował dziurawych chłopców z fabryki na jednym z najdłuższych startów w historii Supercross.  

Tanner Harding firmy JMC zbudował zawieszenie we własnym zakresie z widelcami stożkowymi 48 mm WP XACT Pro i amortyzatorem XACT Pro 2.0 Trax. Po dodaniu Harding do 2020 r. Zawodnicy mogli jeszcze bardziej przetestować ustawienia zawieszenia. W tym sezonie Carson stawał się coraz sztywniejszy dzięki swoim ustawieniom zawieszenia i jest z tego powodu szczęśliwy. 

Jeśli chodzi o inne wybrane części, potrójne zaciski X-Trig zostały użyte z uchwytami PHDS firmy Technical Touch. Carson zastosował pręty ODI Podium wygięte w McGratha ze standardowymi uchwytami ODI, dźwigniami ARC i szybkozłączką przepustnicy. Dubya USA zbudowała koła z obręczami DID Dirt Star ST-X, ultralekkimi piastami Talon i szprychami OEM firmy Husqvarna Rockstar. Dunlop dostarczył Carsonowi fabryczne opony przednie MX33 i produkcyjne opony tylne MX33. Zespół JMC wykorzystał również koła łańcuchowe Fly Racing i tylne osie HRC Honda z blokami osi Ride Engineering. Zastosowano przedni tarczowy hamulec hamulcowy 270 mm Batfly, a kołki ze stali nierdzewnej Pro-X CNC utrzymują stopy Carsona na rowerze. Acerbis dostarczył tworzywa sztuczne. Grafika Dynamic Designs zrobiła naklejki, a Guts Racing wykonało pokrycie siedzenia.  

Naprawdę podobał mi się czas na rowerze wyścigowym JMC Husqvarna Carsona Browna. Kiedy przestałem ścigać się na pełnym obwodzie AMA Pro i zacząłem pracować MXA, Nie planowałem ponownie ścigać się w Supercrossie. Nowoczesne tory AMA Supercross nie są żartem i zajęłoby mi kilka miesięcy dedykowanych przygotowań, aby znów móc stanąć na stadionie, ale nigdy nie odpuściłem sobie pomysłu, aby znów znaleźć się na torze treningowym Supercross. Jazda na torze treningowym jest o wiele bardziej zrelaksowana i przyjemniejsza niż na pełnowymiarowym torze stadionowym, ponieważ możesz poświęcić trochę czasu na wygodę. Z przyjemnością dowiedziałem się również o wszystkim, co zrobili Jensen i zespół JMC, aby zbudować motocykl, który udowodnił, że osiąga dziury i 10 najlepszych miejsc w 250 głównych wydarzeniach. Poznanie tego, co lubią inni motocykle, pomaga mi zrozumieć, co lubię.