FLASHBACK PIĄTEK | JOHN ROEDER I KUBAŃSKI KRYZYS KAMAN AMA

Przez krótki okres w 1979 r. John Roeder był najważniejszym człowiekiem w sporcie motocrossowym. Tak, wiemy, że nigdy nie słyszałeś o Johnie Roederze, ale to dlatego, że John nigdy nie zdobył ani jednego punktu AMA; jednak odstraszył spodnie od zespołów fabrycznych. Podczas Hangtown National w 1979 r. John Roeder złożył roszczenie w wysokości 3500 USD za prace Hondy Marty'ego Tripesa. Wcześniej każdy zawodnik, który został zgłoszony w zawodach AMA National lub Supercross, mógł ubiegać się o każdy motocykl dowolnego zawodnika, z którym rywalizował o 3000 $ za 125, 3500 $ za 250 lub 4000 $ za 500. Celem tej zasady było powstrzymaj fabryki przed wprowadzaniem super-egzotycznych, jednorazowych motocykli przeciwko grupie kupców na motocykle produkcyjne o wartości 2000 USD. Roeder nie był pierwszym jeźdźcem, który próbował wykorzystać „zasadę roszczenia” AMA; jako pierwszy odniósł sukces.

Pierwszym jeźdźcem, który starał się o rower roboczy, był Mickey Boone, utalentowany działacz 125, który próbował zdobyć RC125 Marty'ego Smitha w 1976 roku. Nie dostał go. W następnym tygodniu Mickey zgłosił roszczenie do chłodzonego wodą YZ125 Boba Hannaha. Tego też nie rozumiał. Boone przyrzekł, że w następnym tygodniu przejmie Suzuki RA125 Marka Barnetta. Ale w następnym tygodniu fabryki wprowadziły zmodyfikowane silniki 125 do swoich motocykli wyścigowych. Boone z powodzeniem pokonał motocykle fabryczne - nie na torze, ale według zasad.

Jeśli Boone odebrał motocykle Smitha i Hannah, dlaczego ich nie dostał? Zespoły fabryczne połączyły się i złączyły kontrole roszczeń wzajemnych, tak aby jeśli jeden z ich motocykli został zgłoszony przez Boone, Roedera lub innego korsarza, wszyscy by się o to zgodzili (podobno Yamaha przynosił 40,000 3500 $ czeków kasjera na każdy wyścig) . Kiedy więcej niż jeden jeździec wystawił czek na rower, zwycięzca został określony na podstawie losowania. Zespoły fabryczne zawarły pakt, że ktokolwiek wygrał rower, natychmiast oddał go drugiemu zespołowi fabrycznemu. W rzeczywistości, po tym, jak John Roeder wystawił czek kasjerski o wartości 250 USD na drugą pozycję Hondy RC11 Marty'ego Tripesa, zespoły fabryczne rzuciły jeszcze dziewięć czeków (Roeder dodał nawet drugi czek dla kotka). Kiedy John Roeder sięgnął do kapelusza, który zawierał XNUMX roszczeń, narysował zwycięską liczbę. 

Jest mało powiedziane, że zespoły fabryczne przeraziły się. W środę, cztery dni przed nadchodzącym Saddleback National, Honda, Yamaha, Suzuki i Kawasaki powiedziały AMA, że jeśli nie zrezygnują z zasady roszczenia, wycofają się z AMA Nationals. Do tej niedzieli reguła roszczenia została uchylona przez AMA. W typowy sposób AMA reguła roszczenia znajdowała się tylko w zbiorze reguł, dopóki ktoś jej nie użył.

Czy Honda, Yamaha, Suzuki i Kawasaki wycofają się z Mistrzostw Świata AMA w 1979 roku? Nie, nie jeśli menedżerowie zespołów chcieliby mieć pracę tydzień później, nie jeśli producenci chcą wygrać tytuły, a nie jeśli zawodnicy chcą ich wypłat. „Wielka Czwórka” blefowała. Pojawiliby się na zmodyfikowanych motocyklach produkcyjnych w Saddleback, a ci sami jeźdźcy wygraliby; jednak Wielka Czwórka wiedziała, że ​​AMA jest bezobrotowa, więc blefowali, a AMA mrugała.