FLASHBACK PIĄTEK | WZROST HENRY'ego DOUGA DO GÓRY

Doug Henry był zuchwałym kierowcą z Nowej Anglii, który nigdy się nie poddał. Jego wytrwałość i wytrzymałość w obliczu niebezpieczeństwa opłaciły się, gdy wygrał 1998 AMA 250 National Championship na fabrycznym czterosuwowym Yamaha YZ400F.

Historycznie większość zwycięskich kierowców pochodzi z obszarów przyjaznych motocrossowi z cieplejszymi klimatami, takich jak Kalifornia, Floryda i Teksas. Te siedliska jeździeckie hodują współzawodnictwo, promują wzrost, mile widzianą okazję i rozwijają jeźdźców w wysokiej jakości zawodników. John Dowd i Doug Henry byli wyjątkami od reguły. Mieszkańcy Nowej Anglii trafili na pierwsze strony gazet w latach 1990. ze względu na ich wspaniałe talenty i nieustępliwe pragnienie bycia najlepszym. Dowd, późny gafa w motocrossie, walczył o tytuły, mimo że jest starcem według standardów motocrossowych. Doug Henry walczył również z falą nieporozumień. Ci dwaj Nowi Anglicy udowodnili, że wybitni kierowcy mogą pochodzić z regionu o czterech porach roku i śnieżnych zimach.

Oczywiście Doug Henry udowodnił coś więcej. W 1991 roku, jako kaper DGY Yamaha, przemknął przez błoto, aby wygrać Hangtown 125 National. Czy uwierzyłbyś, że John Dowd wygrał 250 w tym samym dniu? Gdy Doug Henry 'awansował w szeregi, zdobył pięć najlepszych miejsc w 1992 AMA 125 East Supercross i 125 National Series. Jego wyniki przykuły uwagę zespołu Honda. W 1993 roku podpisał kontrakt z ekipą Powerhouse na torze wyścigowym. Doug nagrodził Hondę mistrzostwami narodowymi 125 AMA. To było naturalne, że Henry wskoczył do klasy 250 w 1995 roku i wykazał się zapałem na głębszym boisku, w tym Jeremy McGrath, Jeff Emig, Mike Kiedrowski, Mike LaRocco, Greg Albertyn, Larry Ward i John Dowd.

YAMAHA YZM400F Z FUNKCJĄ RĘCZNIE OPRACOWANEJ GŁÓWNEJ RAMY, PODKŁADU WŁÓKNA WĘGLOWEGO, ZBIORNIKA GAZU ALUMINIOWEGO, SILNIKA BILLETOWEGO I WYDECHU TYTANU, YAMAHA YZMXNUMXF BYŁA NASIONEM, KTÓRE UTRZYMAŁO RUCH CZTERECH SKOKÓW.

Niewiele wypadków jest bardziej znanych niż księżycowa orbita Douga Henry'ego przy zjeździe w Budds Creek w 1995 roku. Henry, walcząc z kolegą z drużyny, Jeremy'm McGrathem, wystrzelił to, co obecnie nazywa się „Henry Hill”. Uderzenie spowodowało załamanie kręgosłupa, które wszyscy wierzyli, że zakończy karierę wyścigową. Wśród wierzących była drużyna Honda, która nie podpisała się pod Dougiem, gdy był na odwyku. Jego zdrowie i kariera były pod znakiem zapytania, ale zespół Yamaha podjął ryzyko na byłym prywatnym kolarzu Yamaha. Doug powrócił w 1996 roku i zajął 11. miejsce w 250 turniejach krajowych. Dopiero w następnym roku - 1997 - zdobył miejsce na podium, wygrywając trzy 250 wyścigów Supercross. Ostatnia runda serii, która odbyła się w Las Vegas, to miejsce, w którym Doug przeszedł do historii, wygrywając na czterosuwowym Yamaha YZM400F. Wyposażony w ręcznie budowaną ramę główną, ramę pomocniczą z włókna węglowego, aluminiowy zbiornik gazu, silnik kęsa i tytanowy wydech, YZM400F był materiałem siewnym, który wywołał ruch czterosuwowy.

Doug Henry w 1992 roku podczas czwartego roku wyścigów Pro w zespole DGY Yamaha. 

Doug Henry został de facto czterosuwowym kolarzem w 1998 roku, kiedy Yamaha poprosił go, aby ścigał się wyłącznie w produkcji YZ400. Henry był pierwotnie nieufny wobec tego pomysłu; jednak jego fan fanów czterosuwowych zachęcał go. Wkrótce Doug był dumny z posiadania flagi czterosuwowej, co pokazało jego wyniki. Wygrał pięć 250 Nationals i nigdy nie ukończył gorzej niż piąte miejsce w klasyfikacji generalnej. Około 63 punktów przewagi nad Gregiem Albertynem na drugim miejscu, Henry przewyższył konkurencję. Eton barytonowy potężnego czterosuwowego silnika Yamaha rozbrzmiał wśród wzgórz Unadilla i Millville. Mistrzostwa narodowe AMA 1998 Douga Henry'ego w 250 roku były zwieńczeniem jego postawy, która nigdy nie mówiła. W następnym roku Doug ogłosił wycofanie się z motocrossu w pełnym wymiarze godzin, wykorzystując Nationals 1999 jako swego rodzaju pieśń łabędzia. Wygrał Troy National w Ohio i zakończył serię na szóstym miejscu.

Doug w 1991 roku na swojej DGY Yamaha YZ125. 

Gwiazda Henry'ego nadal świeciła jasno w kręgach motocrossowych, gdy ścigał się raz lub dwa razy w roku do 2006 roku, aby zdobyć swój numer narodowy. Po karierze w motocrossie Doug został kierowcą skuterów śnieżnych i Supermoto. Katastrofa miała miejsce w 2007 roku, kiedy Henry rozbił się podczas imprezy Supermoto i został sparaliżowany. To nie zatrzymało rodzimego Connecticut. Zdobył kilka medali X Games w Adaptive Motocross i wyścigach na skuterach śnieżnych.  Doug Henry to definicja amerykańskiego bohatera motocrossu. To samo można powiedzieć o jego przyjacielu, Johnie Dowdzie, ale to już inna historia na inny czas.     

Douga w 1994 roku. 

Wyścigi Douga Supermoto.