To był utwór Glen Helen National 15 lat temu.

Glen Helen jest podstawowym składnikiem zawodów AMA od 1993 roku (kiedy Roger DeCoster był promotorem wyścigu). Nie było to w harmonogramie AMA National w 1994 lub 1995 roku, ale wróciło w 1996 roku. Trwało to kolejno od 1996 do 2009 roku, a następnie zostało wyłączone z harmonogramu, gdy miała miejsce słynna Glen Helen przeciwko wojnie sankcjonowanej przez AMA. W odpowiedzi Glen Helen odpadła z National AMA, podczas gdy organ sankcjonujący bezskutecznie przeniósł to wydarzenie do Pala i jeziora Elsinore. W 2014 r. Rozstrzygnięta została bitwa między Glenem Helen a AMA - Glen Helen odzyskał National z 2014 roku do dziś. Glen Helen to jeden z najbardziej kultowych utworów w torze. Ze swoją szeroką ścieżką i wysokimi wzgórzami Glen Helen jest zarówno dominująca, jak i bezlitosna. Ciągle zmieniająca się konstrukcja toru jest zawsze niezapomniana i inspirująca - szczególnie dla kibiców, którzy mają wspaniałe widoki na zawodników jeżdżących po zboczach. Ci z nas, którzy często odwiedzają Glen Helen co tydzień, są dokładnie zaznajomieni z jego wzgórzami i gorącymi miejscami. Z reguły Glen Helen zawsze dodaje niespodzianki do torów krajowych każdego roku. W ubiegłym roku była to trudna sekcja Double Rock Wall (gdzie Eli Tomac sprawił, że każdy inny zawodnik wygląda jak amator), aw tym roku powróci Triple Step-Up.

Brama startowa zawsze pozostawała w tym samym miejscu, a pierwszy zakręt zmieniał się kilka razy przez lata, kiedy projektant toru Jody Weisel zbudował pierwszy zakręt o 180 stopni Talladega. Jody, który ścigał się w Glen Helen od dziesięcioleci, nigdy nie był zadowolony z pierwszego skrętu Glen Helen w prawej ręce i chciał pierwszego skrętu w lewo, ale nie było to możliwe, biorąc pod uwagę ukształtowanie terenu. Tak więc, będąc prawdziwym motocrosserem, zdał sobie sprawę, że jedynym sposobem na wykonanie bezpiecznego pierwszego skrętu w prawo jest jak najdłuższy start (aby przerzedzić stado), a następnie zamiatanie do pochylonej 45-stopniowej miski (tak zawodnicy nie musieliby hamować prawymi stopami). Nazwa pochodzi od toru NASCAR Super Speedway, na którym Jody ścigał się w 1976 roku. Zawsze pod wrażeniem wybrukowanej nawierzchni w Georgii, Jody przeniósł swoją wersję na SoCal (tylko z brudu). W początkach pierwszego zakrętu z przechyłem nie był tak stromy ani tak wysoki jak obecnie, ale nadal był to pierwszy na torze motocrossowym. Stamtąd tor prowadził z powrotem w kierunku trybun, po czym skręcił o 180 stopni w górę Shoei Hill, po którym nastąpił stromy spadek do mostu (którego nie było w 2001 roku). Kiedy jeźdźcy przechodzą pod mostem, strzelają prosto na 20-piętrowy Mt. Święta Helena (nazwa pochodzi od wulkanu). W 2001 roku Jody wykonał drugą niesamowicie stromą wspinaczkę na tylną stronę Yamaha Hill. Była dwukrotnie wyższa niż obecna Yamaha Hill, ale Jody usunęła ją z toru kilka lat później, ponieważ widzowie nie mogli zobaczyć prawie pionowego wzniesienia - a przeszkoda, której nikt nie widzi, nie ma wiele wartości. W 2001 roku kolarze wrócili znacznie dalej, w Glen Helen, do odcinka toru znanego jako „Bud's Creek” (żartobliwe nawiązanie do właściciela toru Buda Feldkampa). Sekcja Bud's Creek rozpoczęła się od 110-stopowego blatu, który był trudny do oczyszczenia przy 125 dwóch uderzeniach.

Pierwsza tura w Talladega w 2001 roku nie była tak stroma ani wysoka jak w wersji 2016. To najbezpieczniejszy pierwszy zakręt w sporcie - nawet jeśli jest to pierwszy zakręt w prawo.

W 2001 roku nie było Triple Step-Up, ale zawodnicy napotkali przeszkodę, której nienawidzili z pasją. Nazywało się to „Muddy Straight. W prawej dolnej części powyższego zdjęcia widać nadmuchany czerwony łuk nad torem. Ten łuk znajduje się pod końcem Błotnistej Prosty i chłopcze go koleinowano. Ta sekcja do dziś jest mętna. Błotnista Prosta została zdjęta, gdy pojawiło się Potrójne Step-Up, a Potrójne Step-Up zostało zdjęte, gdy ciało sankcjonujące powstrzymało Glen Helen od biegania przez trzy minuty okrążeń (i nalegało, aby czasy okrążeń zbliżały się do dwóch minut ). W 2014 i 2015 r. Zainstalowano turę „Velodrome” w miejscu, gdzie kiedyś znajdowało się lądowanie do Triple Step-Up. Ale w 2016 roku Jody znalazła sposób, aby ponownie wprowadzić Triple Step-Up do projektu toru (chociaż wymagało to przeniesienia trybuny i obszaru gościnności MXA). Dodatek oznaczał zmianę konfiguracji sekcji Kanionu, usunięcie zakrętów Ściany Podwójnej Skały (przepraszam Eli Tomac) i zastąpienie Wzgórza Yamaha gigantycznym skokiem biodrowym. Triple Step-Up wypływa z płaskiej ziemi aż do toru REM (tor REM znajduje się na dole powyższego zdjęcia, a następnie zapętla się z powrotem. Należy zauważyć, że jeźdźcy są tylko na torze REM na krótką serię, aby sprowadzić ich z powrotem na płaskie ziemie, skacząc z wysokiego skoku z REM do końca po przeciwnej stronie miejsca, w którym właśnie skoczyli. Tor znacznie się zmienił z Triple Step-Up na początek linia na 2016 r. (w porównaniu do zdjęcia z 2001 r.) Skok na mecie, odcinek piaskowy i skocznia z bali kabinowej pozostały w tym projekcie.

Jody Weisel z MXA projektuje krajowy tor Glen Helen od 1997 roku - i zanim położył pióro na papierze lub Cat, aby go śledzić, nie było żadnych znaczących zmian wysokości. Powiedzieć, że się zmienił, to byłoby za mało. Jody i jego kumpel z MXA, Lance Moorewood, którego ojciec Ted był promotorem Saddleback i Escape Country National, pomogli zbudować niesławny spektakl Saddleback Park Suicide Mountain - chociaż obaj przyznają, że ich rola w tej niesamowitej przeszkodzie polegała głównie na ciężkiej pracy. Jody chętnie przyznaje, że Mt. Święta Helena była bezpośrednim rezultatem wyścigu na Suicide Mountain w latach 1980. (ale zdecydowanie nie skakania z niej). W końcu Jody został projektantem toru Glen Helen, kiedy właściciel toru Bud Feldkamp zapytał go, co myśli o torze w 1996 roku. Jody zbeształ Buda za marnowanie najwspanialszego terenu, jaki mógłby kiedykolwiek mieć tor motocrossowy za pomocą toru do wycinania ciastek. Bud wściekł się na Jody i odszedł, ale kilka dni później oddzwonił do niego i poprosił Jody o zbudowanie najlepszego toru na świecie. Najbardziej charakterystyczne elementy obecnego toru (Mt. Saint Helens, Talladega, Muddy Straight, Triple Step-Up) są owocem pragnienia Buda Feldkampa, by zbudować jak najlepszy tor. Należy zauważyć, że Jody nie bierze żadnych pieniędzy za masowe zadanie tworzenia każdego roku nowego utworu. Całą pracę związaną z kotami i traktorami pozostawia Carlowi Scanlonowi, który przez dekadę zamieniał pomysły Jody w prawdziwy brud. Jody również odrzuca wszystkie osoby, które proszą, aby zaprojektował dla nich utwór - w miejscach tak różnych, jak Japonia, Ameryka Południowa, a nawet inne tory krajowe. Dlaczego tego nie zrobi? „Chcę pracować tylko na torach, na których sam się ścigam. Budowanie torów, na których się nie ścigam, mnie nie interesuje ”- powiedziała Jody.

Największy widok w motocrossie jest ze szczytu góry Saint Helen, ale jedyni ludzie, którzy dostają tę perspektywę, nie mają czasu, aby długo się temu przyjrzeć - są zajęci.

W 2001 roku prom Tim wygrał Glen Heln 250 National (odpowiednik dzisiejszej klasy 450) z 2-2. Ricky Carmichael strzelił pewną wygraną w pierwszym moto, kiedy uderzył w haybale na szczycie wzgórza Shoei, a potem wrócił do toru Talladega i musiał zacząć od zera. Ricky poszedł 8-1. Grant Langston zamiatał oba motory na swoim KTM 125SX. Mike Brown był drugi z wynikiem 2-2. Pod koniec sezonu Langston i Brown wezmą udział w finałowym wyścigu z niezdecydowanymi Mistrzostwami. Potem pękło tylne koło Langstona i Brown wygrał Mistrzostwa Krajowe AMA 2001 w 125 roku.

Z lotu ptaka z 2001 roku widać Bud's Creek po prawej stronie, samochody zaparkowane na torze REM po lewej stronie i start po drugiej stronie.

Patrząc na południowy zachód, zwróć uwagę na tor Supercross poza pierwszą turą Talladega. W 2001 roku był używany przez zespół Suzuki. Dziś jest to jeden z dwóch torów Supercross, które Pro Circuit ma w Glen Helen.

Patrząc na północny zachód, masz wspaniały widok na szeroko otwarty start na piątym biegu na wprost. Na samej górze zdjęcia widać bardzo wysokie Yamaha Hill - dorównujące Mt. Święta Helena w elewacji.

Patrząc na północ w kierunku Lake Arrowhead, masz wrażenie, jak wysokie są wzgórza. Szczyt Mt. Święta Helena jest najbliższym zakrętem na tym zdjęciu.

OBEJRZYJ NARODOWĄ GLEN HELEN 2001