TEST RETRO MXA: JEŹDZIMY YAMAHA TT-R150L BBR

Pierwszym miejscem, w którym można kupić części do minicykli na rynku wtórnym, jest Brown Brothers Racing (BBR). Brown Brothers Racing to historia sukcesu branży motocrossowej nowego tysiąclecia (i trochę wcześniej). Bracia Brown, pierwotnie maszyniści, przez całe życie zajmowali się majsterkowaniem. Zaczęli od budowy jednorazowych rowerów dla przydomowych lekarzy pierwszego kontaktu i szybko przekształciło się to w biznes. Po pracy bracia i większość ich pracowników ścigali się po prowizorycznym torze za swoimi biurami. Przy każdej awarii mechanicznej bracia Brown obrabiali część, aby ją naprawić. Wkrótce mieli katalog części do TT-R.

KIEDY BRĄZOWNI BRACIA MAJĄ POMYSŁ NA JEDNORAZOWY ROWER - NIEWAŻNE JAK SZALONY, NIEWAŻNE ILE PIENIĘDZY BĘDZIE KOSZTOWAĆ ANI ILE roboczogodzin zajmie jego ukończenie - BUDUJĄ GO.

To było w 1986 roku, kiedy AMA egzekwowało zasadę produkcji zarówno w Supercrossie, jak i w zawodach outdoorowych. Wcześniej każdy zespół fabryczny miał niestandardowe motocykle wyścigowe, których żaden śmiertelnik - bez względu na to, ile pieniędzy miał - nie mógł posiadać. Roboczogodziny i szczegółowość pracy, jaką poświęcono motocyklom z lat 1970. i 1980., nie mają sobie równych w dzisiejszych maszynach, z wyjątkiem jednego bardzo małego producenta bardzo małych motocykli. BBR Motorsports może nie spełniać wszystkich kwalifikacji, aby zostać uznanym za znaczącego producenta, ale ich motocykle są czymś wyjątkowym. Kiedy bracia Brown mają pomysł na jednorazowy rower - bez względu na to, jak szalony, bez względu na to, ile będzie kosztować pieniędzy i ile roboczogodzin zajmie jego ukończenie - budują go.

Do dziś nie było producenta, który opracowałby podwozie wyłącznie dla dużego koła o pojemności 85 cm2, znanego również jako Supermini. Koła Supermini są o 17 cale większe z przodu (od 19 do 14 cali) i z tyłu (od 16 do 100 cali) w stosunku do standardowego minicyklu. Podwozie w motocyklach takich jak Kawasaki KX85 Big Wheel lub KTM 85SX Big Wheel to tylko refleksja. Połączenie krótkiego podwozia o pojemności 125 cm250 z dużymi kołami i oczekiwanie, że poradzi sobie dobrze - to jak mieszanie octu i wybielacza. BBR wie lepiej. Tworzyli egzotyczne motocykle do zabawy od dwóch dekad i chcieli zbudować realistyczne podwozie Supermini, które pomieściłoby zarówno koła, jak i rowerzystę. Ponadto chcieli wziąć model Yamaha TT-R150E i odwzorować wygląd Yamaha YZXNUMXF od stóp do głów. Jednak wszystko, co zamierzali pożyczyć od TT-R, to silnik - wybity do XNUMX cmXNUMX.

Rama YZ150F została od podstaw wykonana ręcznie. Zastosowane wymiary opierają się na koncepcji podwozia zbudowanego dla dużych kół o pojemności 85 cm19, z 16-calowym przednim kołem i XNUMX-calowym tylnym kołem.

Ten rower jest nielegalny zgodnie z zasadami AMA Amateur, ale BBR nie obchodzi go, ponieważ mieli na myśli wyścigi, kiedy rozpoczęli projekt. Ten rower był przeznaczony dla Mini Moto SX, gdzie zasady są minimalne. A ponieważ Carson Brown, syn Duane BBR, jest mistrzem Mini Moto SX, zbudowanie ostatecznego TT-R150 było idealnym projektem dla klanu braci Brown.

TO PODWOZIE BBR BĘDZIE IDEALNE DLA PRAWDZIWEGO WYŚCIGÓWKI LORETTA LYNN SUPERMINI. ZAMIEŃ SILNIK TT-R NA DWUSTRONNY 115 cmXNUMX, A BĘDZIESZ MIEĆ KRAJOWY ROWER AMATORSKIEGO KALIBRA. JEDYNA WADA – BYŁABY NIELEGALNA. 

Aby dokonać takiego wyczynu, zaczęli od arkuszy aluminium i wygięli je w przypominającą ramę obwodową w skali trzech czwartych. Mieli specyfikacje i wymiary spisane na papierze, ale wiedzieli też, że uzyskanie prawidłowego efektu zajmie więcej niż jedną próbę. Jedynymi uznanymi częściami, których użyli z innego motocykla, było siodło KTM 85SX, widelce Honda CRF150 Expert, amortyzator i wahacz (a nawet te części zostały zmodyfikowane). Wahacz został rozcięty, aby był węższy, dłuższy i sztywniejszy. Wahacze minicykla mają tendencję do skręcania się pod obciążeniem podczas bardzo szybkich skoków podczas lądowania. Siedzenie zostało wycięte, aby uzyskać dostęp do ukrytego korka wlewu paliwa pod zbiornikiem paliwa.

Gdy YZ150F nabierał kształtów, Duane i Carson zaczęli łączyć ze sobą aluminiowy zbiornik, ramę pomocniczą, potrójne zaciski, airbox i układ wydechowy. Każda z tych części została wykonana od podstaw. Oprócz nudnego silnika TT-R125, popłynęli również głową, dodali inną krzywkę, skręcili koło zamachowe w dół i zmapowali BBR Rev Box. Kapryśna uwaga, podczas gdy BBR Yamaha YZ150F był tak wyścigowy, jak to tylko możliwe, zdecydowali się wyrzucić kickstartera i związany z nim sprzęt i zachować elektryczny start TT-R125E. Do rozruchu zastosowano super lekki akumulator Ballistic.

Co było najtrudniejszą częścią projektu YZ150F? Silnik? Ręcznie robiona ramka? Ogólny układ? Nie. Duane powiedział, że najtrudniejszym zadaniem było wykonanie małych plastikowych elementów YZ250F. Pierwotny plan zakładał ograniczenie standardowego plastiku YZ250F, ale był on o wiele za duży, aby nadawał się do jakiegokolwiek użytku. Dlatego firma BBR wykonała aluminiowe i kartonowe makiety przedstawiające wygląd plastiku, a następnie pokryła je Bondo. Panele Bondo zostały następnie ręcznie ukształtowane tak, aby jak najbardziej przypominały miniaturową wersję YZ250F. Następnie wyhodowane formy umieszczono w gigantycznej próżni, aby nadać kształt rzeczywistym częściom z tworzywa sztucznego.

Wreszcie rower został połączony ze sobą, aby można było rozpocząć testy. Carson Brown może mieć tylko 16 lat, ale wyrósł na testach maszyn BBR - od siusiu przez 65s do 85s po BBR TT-R125. Wstępne testy wykazały, że motocykl nie zakręcił zbyt dobrze. BBR rozpoczął szeroko zakrojony reżim cięcia, spawania, ponownego cięcia i ponownego spawania zarówno wahacza, jak i ramy, aż znaleźli słaby punkt. Rozwiązaniem była dłuższa rama i krótszy wahacz niż to, co zaczęli. Rozstaw osi skończył się o 2 cale dłuższy niż w zwykłym Supermini.

JAKA BYŁA NAJTRUDNIEJSZA CZĘŚĆ PROJEKTU YZ150F? SILNIK? RĘCZNIE WYKONANA RAMKA? OGÓLNY UKŁAD? NIE. DUANE POWIEDZIAŁ, ŻE WYKONANIE MAŁYCH ELEMENTÓW Z TWORZYW YZ250F BYŁO NAJTRUDNIEJSZĄ CZĘŚCIĄ.

Ten rower został zaprojektowany zarówno dla dzieci, jak i dorosłych. Jest większy niż mini, ale mniejszy niż pełnowymiarowy rower. To było idealne dopasowanie do MXA załoga testowa. Na torze ten wyjątkowy rower prowadzony był z precyzją. Ergonomia była jak w domu. W każdym aspekcie można było wyczuć dbałość o szczegóły. Zawieszone przez DeVol zawieszenie było miękkie przez pierwsze kilka cali skoku, a następnie stawało się coraz sztywniejsze, a opór na dole wystarczał na MXAdorosłych jeźdźców. Obracał się błyskawicznie i miał doskonałą stabilność na prostych, ale cały czas trzeba było go wbijać. Nie można było odpuścić, bo muchą w maści był silnik TT-R125. Nawet znudzony do 150 cm150 po prostu brzęczał po torze, dając z siebie wszystko dla sprawy, ale to nie wystarczyło na duży tor na świeżym powietrzu. Oczywiście Yamaha miała prototypowy silnik o pojemności 150 cm150 w swoim nigdy nie widzianym YZXNUMXF. Na szczęście BBR TT-RXNUMX został zbudowany do ścigania się na wewnętrznej arenie Supercross. Na arenie brud byłby twardy, a konkurencja również brzęczałaby po torze.

Nie zrozumcie nas źle, wiemy, że kości TT-R125 są kuloodporne, ale istnieje ograniczenie mocy, jaką może wytworzyć każdy czterosuwowy silnik o pojemności 150 cm115. To podwozie BBR byłoby idealne dla prawdziwej wyścigówki Loretty Lynn Supermini. Zamień silnik TT-R na dwusuw o pojemności XNUMX cmXNUMX, a będziesz miał rower kalibru amatorskiego AMA National. Jedyna wada – byłoby to nielegalne.